แนะนำหน่วยตรวจสอบภายใน

งานตรวจสอบภายในภาคราชการ เริ่มมีมาตั้งแต่ พ.ศ. 2505 โดยระเบียบการเบิกจ่ายเงินจากคลัง พ.ศ. 2505 กำหนดให้หัวหน้าส่วนราชการแต่งตั้งข้าราชการ เป็นผู้ตรวจสอบภายใน รับผิดชอบในการตรวจการเบิกจ่ายรวมทั้งการก่อหนี้ผูกพันงบประมาณรายจ่าย และรายงานผลการตรวจสอบโดยตรงต่อหัวหน้าส่วนราชการอย่างน้อยเดือนละครั้ง ต่อมา พ.ศ. 2516 งานตรวจสอบภายในถูกนำไปกำหนดไว้ในระเบียบการรับจ่าย การเก็บรักษาและการนำส่งเงินของส่วนราชการ พ.ศ. 2516 แทน และใน พ.ศ. 2519 คณะรัฐมนตรีมีมติให้ทุกกระทรวง และกรม มีอัตรากำลังในตำแหน่งผู้ตรวจสอบภายในของส่วนราชการหรือของจังหวัดโดยเฉพาะ ส่งผลให้ระทรวงการคลัง จัดทำระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยการตรวจสอบภายในของส่วนราชการ พ.ศ. 2532 และได้มีการปรับปรุงแก้ไขครั้งสุดท้ายปี พ.ศ.2542 และในปัจจุบันได้ใช้ระเบียบกระทรวงการคลัง ว่าด้วยการตรวจสอบภายในของส่วนราชการ พ.ศ. 2551 ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่  18 กันยายน  2551 เป็นต้นมา

ตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545 มาตรา 62 กำหนดให้สถาบันการศึกษาได้จัดระบบการตรวจติดตาม ประเมินประสิทธิภาพและประสิทธิผลการใช้จ่ายงบประมาณการจัดการศึกษาให้สอดคล้องกับหลักการศึกษา แนวทางการจัดการศึกษาและคุณภาพการศึกษาโดยหน่วยงานภายในประกอบกับคณะรัฐมนตรี ได้มีมติกำหนดให้ทุกส่วนราชการต้องจัดให้มีหน่วยตรวจสอบภายใน เพื่อทำหน้าที่ตรวจสอบติดตามและให้คำปรึกษาต่อหน่วยงานจากรายละเอียดข้างต้น พบว่า รัฐบาลได้ให้การส่งเสริม สนับสนุน ผลักดันให้ทุกส่วนราชการ  มีการตรวจสอบภายในที่เป็นระบบ เพื่อใช้เป็นเครื่องมือของผู้บริหารในการตรวจสอบการติดตามการปฏิบัติงานของส่วนราชการในความรับผิดชอบให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและบรรลุวัตถุประสงค์และเป้าหมายขององค์กร

เป้าประสงค์

1. เพื่อส่งเสริมในการปฏิบัติงานของมหาวิทยาลัยให้มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล
2. เพื่อส่งเสริมให้การบริหารทรัพยากรของมหาวิทยาลัยเป็นไปอย่างคุ้มค่าและก่อให้เกิดประโยชน์แก่ส่วนรวม
3. เพื่อส่งเสริมให้เกิดกระบวนการกำกับดูแลการบริหารความเสี่ยงและการควบคุมภายในของมหาวิทยาลัย
4. เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับมหาวิทยาลัย